1

Electronica's - De Vogeltjesdans (1980)
8ste plaats, 29 weken Top 40

Officieel is het de grootste hit van de jaren tachtig en daarom móet ie eigenlijk ook op nr. 1 in deze '80's Onverantwoord' lijst. En dat terwijl de single in 1980/1981 nooit hoger is gekomen dan een achtste plaats in de Top 40 (het ding stond er wel 29 weken in). Jarenlang hadden de Eletronica's single na single uitgebracht op het Telstar label van Johnny Hoes, maar de grote doorbraak kwam toen dit nummer, oorspronkelijk als b-kantje bij single Radio 2000, werd opgenomen. Het origineel betrof een Zwitsers nummer. Tot eind jaren tachtig, begin jaren negentig, kon je op de Nederlandse televisie in pauzefilmpjes clipjes zien met als muzikale ondersteuning... de Vogeltjesdans. Het is er misschien mede reden voor dat het nummer nog steeds in de onderste regionen van de Top 2000 terug is te vinden. De Electronica's probeerden het succes op te volgen met tweede single De Poesjesdans, het liedje strandde in de Tipparade. Als je een formule uitmelkt, doe het dan goed en ook de Billekesdans, de Kusjesdans, de Spechtenwals, de Klepperwals en de Draaimolenwals stonden op het repertoire van de Electronica's. De Vogeltjesdans is in totaal ongeveer 370 keer gecoverd en de Engelse uitvoering van The Tweets werd in 2000 in Engeland uitgeroepen tot irritantste nummer ooit.

2

Barbarella - We Cheer You Up (Join The Pin-Up Club) (1989)
4de plaats, 11 weken Top 40
 

Soft-erotisch (het popinstituut heeft het liever over 'ondeugend') programma The Pin-Up Club had een herkenningstune nodig. En die werd ingezongen door het instant meidengroepje Barbarella. De leden waren volgens de site van het popinstituut afkomstig uit andere groepen: Angela Vermeer maakte deel uit van Paolo Passionato & The Pennies From Heaven én Blizz, Leslie Doornik van Toy Toy en Ingrid Brans van The Loving Angels en enkel Blizz had enig succes met een tipparade notering voor de single Sitting On The Top Of The World. En dan is het heel verleidelijk om eens mee te werken aan een hitsige openingstune van een 'ondeugend' televisieprogramma. Natuurlijk volgde na dit hitsucces een tweede single (Sucker For Your Love), maar die kwam nooit verder dan de Tipparade. Ook volgde nog een - volstrekt onverkrijgbaar en snel in elkaar gezet - debuutalbum met diezelfde titel. In 1991 nam Barbarella nog een tweede album op (Don't Stop The Dance) en de titels van de tracks op dit album zeggen eigenlijk genoeg: Please Please Me, Don't Make Me Blue, Ooh I Love You, Viva El Amor, Bad Girls Medley en Falling In Love With Casanova. Soms hoef je enkel de droge feiten op te lepelen om het beeld achter een vergeten hit te schetsen.

3

José - I Will Follow Him (1982)
1ste plaats, 11 weken Top 40

Eerlijk is eerlijk, deze plaat ontdekte ik dankzij de foute cd's die door radiostation Q-music op de markt zijn gebracht. Na het uiteenvallen van Luv' werd er niet veel goeds verwacht van de solocarrières van José en Marga, nee, Patty was de zangeres waar het meeste van verwacht werd. Nu heeft laatstgenoemde (naast welgeteld één Top 40 hit) wel veel aandacht gekregen in de roddelbladen vanwege allerhande huwelijksperikelen, maar het was tot ieders verrassing José die als eerste een grote hit had. Sterker nog, deze cover van een oud jaren zestig liedje bereikte zelfs de bovenste plaats in de hitparade. Het door Kayak-drummer Pim Koopman geproduceerde plaatje (met op achtergrondzang de zusjes Maywood (zie ook nr. 24) bleek echter een eendagsvlieg; heel veel meer hits zouden niet meer volgen. Wel enkele curiositeiten en veel covers: Secret Love (net als I Will Follow Him een oud (jaren vijftig) liedje), Leonard Cohen's So Long Marianne in duetvorm met Ron Brandsteder en nog een duet, maar nu met Bonnie St. Claire met ais titel Zoals Vrienden Doen. Eind 2005 kwam I Will Follow Him opnieuw uit; in een opgepoetste versie. Het werd geen hit. De reünie van Luv', die ook rond die tijd plaatsvond, was een stuk succesvoller. 

4

Vanessa - Upside Down (1982)
2de plaats, 11 weken Top 40
 

Het verhaal gaat dat Vanessa, toen nog bekend onder de naam Conny Witteman, ooit als gouvernante op de Noorse ambassade werkte. En dat ze ooit fotomodel is geweest (onder het pseudoniem 'Coco') en dat ze stand-in is geweest voor één van Charlie's Angels (lang leve het popinstituut en wie maakt er ooit een biopic over deze carrière?). De grote doorbraak komt als de demo van In The Heat Of The Night bij platenmaatschappij Dureco belandt. Zoals men dan placht te zeggen: de rest is geschiedenis. Want Nederland smulde in de jaren tachtig van de licht hese stem van Vanessa. Het door Piet Souer en Martin Duiser (ook bekend van Anita Meyer en Lee Towers) geproduceerde Upside Down was de grote doorbraak (hoogtepunt: het stukje - erotisch bedoeld - nep-Frans), daarna volgden nog Top 10 hits met Dynamite, Cheerio, La Di Da en Obsession. In de jaren negentig was Vanessa nog enkel bekend als de man van Mr. Free Record Shop en een hoog opgelopen rel rond haar kerstsingle Happy Xmas (War Is Over) die gezongen werd met de 'kids.' Een DJ die daar wat onvriendelijke opmerkingen (iets met kutkinderen) over maakte, kreeg een proces aan z'n broek. Hoe het later met de kinderen van Hans en Vanessa is afgelopen, is bekend. En Hans en Vanessa zijn ook al geen stelletje meer. Een hete tip: de videoclip bij Upside Down is het toppunt van camp: een echte aanrader.

5

Modern Talking - You're My Heart You're My Soul (1985)
4de plaats, 12 weken Top 40
 

Nog een twijfelgeval wélke Modern Talking plaat er in de 80's Onverantwoord lijst moest, maar na een spannende nek aan nek race is het uiteindelijk níet You Can Win If You Want maar toch deze geworden (andere leuke meezingers als Cheri Cheri Lady, Brother Louie en Atlantis Is Calling waren al eerder afgevallen). Dit Duitse popduo, bestaande uit Dieter Bohlen en Thomas Anders, was in 1985 en 1986 even helemaal 'hot' in Nederland (in de rest van de wereld nog meer; You're My Heart You're My Soul behaalde in 35 landen de nr. 1 positie en was, zo wil de mare, geïnspireerd door het Nederlandse Fox The Fox' Precious Little Diamond). Daarna was het weer snel over met het succes. In 1987 ging het duo zelfs uit elkaar, maar in 1998 was er een succesvolle reünie en werden opgeflufte versies van Brother Louie en You're My Heart You're My Soul opnieuw hits. Bij videoclipstation The Box waren ze toen blijkbaar niet in het bezit van de nieuwe clip en dus was het behelpen met de oude video. Iets dat geenszins een ramp was want deze clip was - vanwege het geweldige keyboard dat Thomas Anders draagt - pas écht lekker camp. De twee Modern Talking leden kregen vervolgens in 2003 opnieuw ruzie. Dieter Bohlen is tegenwoordig jurylid bij de Duitse versie van Idols. Oftewel: de Duitse Jerney Kaagman.

6

David Hasselhoff - Looking For Freedom (1989)
22ste plaats, 6 weken Top 40
 

Ken je die? Van die ellenlange reclames van obscure verzamel cd's die op commerciële televisiestations worden uitgezonden? TMF zond eind jaren negentig maandenlang een reclame uit voor een vier cd box en dat ding duurde zo'n twintig minuten. Daarop altijd weer een hoop one hit wonders, sommige leuk (Fiction Factory), sommige minder leuk (Kelly Marie), maar altijd volgens het principe: 'alle dertien goed, maar eigenlijk is er maar eentje echt leuk.' Die écht leuke was dan natuurlijk David Hasselhoffs Looking For Freedom (geintje). Maar toch is dit een typisch jaren tachtig fenomeen: 'de beroemdheid die een album opneemt' en later komen we nog andere beroemdheden als Telly Savalas, Bruce Willis en Ruud Gullit tegen. Bij Hasselhoff bleef het niet bij één album, want na dit hitsucces (nr. 1 in Duitsland) volgden nog vele cd's, waarop de van The Knight Rider en Baywatch bekende acteur zich op het in 2004 uitgebrachte 'David Hasselhoff sings America' uiteindelijk zelfs vergrijpt aan de Beach Boys (California Girls), de Righteous Brothers (You've Lost That Loving Feeling), The Mamas & The Papas (California Dreamin') en Madonna (La Isla Bonita). Niet slecht voor een acteur die ooit de kost verdiende als ober.

7

Lil Louis - French Kiss (1989)
1ste plaats, 10 weken Top 40
 

Het is Je t'Aime... Moi Non Plus van Serge Gainsbourg & Jane Birkin of Love To Love You Baby van Donna Summer dat algemeen wordt beschouwd als dé ultieme hijgplaat, maar dat is bezijden de waarheid. In 1989 werd dit plaatje uitgebracht en dat bevatte - naast een vrij monotone house beat - één lange hijgpartij. Het was van de uit Detroit (bakermat van de techno) afkomstige Louis Burns en die besloot om, naast de vrij eentonige housedreun geen zang toe te voegen, maar het plaatje vol te laten hijgen. En dat gebeurde ook. Er werd indertijd gedacht dat niemand minder dan Donna Summer zich hiervoor geleend zou hebben (dat is vrij dom, omdat de o zo keurige zangeres het zichzelf nog jarenlang heeft kwalijk genomen dat ze zich in de jaren zeventig zo expliciet als sekssymbool had geëxploiteerd en dus nooit hier aan mee zou werken), maar het bleek de tot dan toe onbekende 'zangeres' Shawn Christopher te zijn. Zelf had ze in 1992 nog een hitje (en een Alarmschijf) met Don't Lose The Magic. Je zal dit niet spontaan voorbij horen komen in een jaren tachtig week van 3FM, maar als er iemand om vraagt kan één keer airplay er nog wel vanaf. Dat is ook ruim voldoende.

8

Georgie Davis - Blackstar (1985)
5de plaats, 12 weken Top 40
 

Kijk, wie ben ik om te twijfelen aan de zangkwaliteiten van Jamai, Jim, Boris, Maud, Nikki, Nathalie, Raffaëla, Judith, Sita, Joël, Lisa of hoe al die andere (niet-)winnaars van Idols of A Star Is Born of Your Big Break of Starmaker of The X-Factor ook mogen heten. Ik kan zelf een heel klein beetje zingen maar no way dat ik daarmee op zou gaan treden. Of op TV zou willen komen. Maar laten we eens eerlijk wezen: hoeveel talenten hebben er nu een succesvolle carrière op na gehouden na winst in een talentenjacht? Enter Georgie Davis. Wie? Georgie Davis! Ook wel bekend als Kees Rietveld, die de Soundmixshow won met een imitatie van Stevie Wonder (en hij was niet eens blind). De LP The Power Of The Young deed het nog redelijk goed (inhakend op dit succes), maar de vier singles die na deze Top 10 hit volgden, haalden geen van allen ook maar de onderste regionen van de Top 40. Het kan verkeren. Wat doet Georgie Davis tegenwoordig eigenlijk? Hij heeft een eigen taxibedrijf. Wie weet kom je 'm dus nog in het echt tegen. In Alphen aan den Rijn. En hij zit ook nog in de muziek: in 2005 presenteerde hij in Amerika onder de naam KACE (Known As Controlled Energy) nieuwe songs.

9

Telly Savalas - Some Broken Hearts Never Mend (1980)
5de plaats, 11 weken Top 40
 

Ach ja... zie nr. 6 voor een andere celebrity die ook zonodig een zancarrière moest beginnen. Na enig speurwerk op internet kom je er trouwens achter dat ook sterren als Don Johnson en Goldie Hawn en meer recentelijk Steven Seagal en Scarlet Johanssen de fout in zijn gegaan. Over de muzikale escapades van 'actrice' Paris Hilton zullen we het verder maar niet hebben (al was de recensent die schreef 'dat ze in elk geval zangtechnisch haar beperkingen kent' heel accuraat). Acteur Telly Savalas (bekend van Kojak en een lolly) ging de fout in door deze countryklassieker volledig naar zijn hand te zetten. Hoewel hij vijf jaar daarvoor al flink succes had met de Bread song If (maar dat was in 1975 en telt dus niet mee voor dit arbitrair samengesteld 'hitlijstje'. Ook Telly Savalas kende z'n beperkingen en had later niet al teveel hits meer, al werd de Don Williams klassieker (hij scoorde er in eerste instantie een hit mee) later nog gecoverd door Big Brother Ruud. Te vinden op zijn album 'Lekker Knuffelen.' Maar dat is er meer eentje voor de 00's Onverantwoord.

10

Doris D. & The Pins - Shine Up (1980/1981)
1ste plaats, 14 weken Top 40
 

Hoe zou het eigenlijk met Doris D. & The Pins zijn? In de jaarlijst van 1981 staan ze twee keer genoteerd in de Top 10 (met Shine Up en Dance On), halverwege jaren negentig waren ze heel soms nog wel te horen in de Arbeidsvitaminen, maar tegenwoordig is hun werk niet eens meer te krijgen; de laatste verzamelaar stamt uit begin jaren negentig. De Engelse zangeres/danseres Debbie Jenner was het gezicht in de videoclip bij Funkytown bij Lipps Inc., een studioproject dat een playbackende zangeres nodig had. Maar blijkbaar werden haar playblack capaciteiten zo hoog ingeschat door producers Piet Souer en Martin Duiser (in die tijd wel betrokken bij meer Nederlands fabrikaat), dat ze Doris D. uitnodigen om wat leuke disconummers in te zingen. The Pins worden erbij gezocht om op de achtergrond wat dansjes te doen (zingen doen ze niet, daar hebben ze Saskia (ja, die van Serge) voor achter de hand). Een jaar later gaat Doris D. alweer verder met nieuwe Pins, als de oude na een verloren rechtzaak over geld als Risqué verder gaan en een hit hebben met The Girls Are Back In Town. In 1984 is het echter voorbij met Doris D. en haar nieuwe Pins. In 1998 komt het gezelschap nog eens opdraven tijdens de Gay Games. Ai.

11

John Spencer & Lyda - Telefoonbaby (1984)
22ste plaats, 6 weken Top 40
 

Shakin' Stevens was een rocker die jarenlang moest ploeteren voordat hij pas begin jaren tachtig door wist te breken (zie nr. 12), de Nederlandse John Spencer kan eigenlijk precies hetzelfde verhaal vertellen. Al vanaf eind jaren vijftig timmert de Tilburger Henk van Broekhoven (maar met zo'n naam scoor je natuurlijk geen hits) aan de weg als rocker: eerst met z'n groep The Dynamic Rockers, later als DJ met 'golden oldies' of als vertegenwoordiger van platenfirma's. In 1975 brengt hij nog een met Henny Vrienten geschreven single uit die de Top 10 bereikt in België (Call It Love), maar het duurt tot 1983 voor hij eindelijk de grote doorbraak maakt met een zeer geslaagde Nederlandstalige versie van Roy Orbison klassieker Lana ('o Lana, wat heb je gedana'). Er zouden nog veel rock 'n roll hits volgen, vaak vertalingen van de Amerikaanse originelen, zoals dit lekker lullige duet Telefoonbaby (origineel van Johnny Otis). Als begin jaren negentig de serie hits begint op te drogen, begint hij weer te schrijven en produceren voor anderen, zoals The La La Song van Talk Of The Town (die bewaren we voor 90's Onverantwoord). Met veertien Top 40 hits die geen van allen de Top 20 hebben gehaald is Spencer ook nog in het bezit van dit bijzondere, enigszins twijfelachtige record: de meeste Top 40 hits zónder ooit de bovenste twintig te hebben bereikt.

12

Shakin' Stevens - This Ole House (1981)
5de plaats, 13 weken Top 40
 

Dat de rock 'n roll revival begin jaren tachtig op z'n hoogtepunt was, bleek al bij de nummer 11. Echt heel veel memorabele hits heeft dat niet opgeleverd. Want wie kent dé Top 40 artiest van 1981 nog? Dé artiest die dat jaar de meeste én grootste hits wist te scoren en daarmee in een rijtje met artiesten van het kaliber van ABBA, de Beatles, Michael Jackson en euh... vooruit, Drukwerk kon worden opgenomen? Dat is de Welshe zanger Shakin' Stevens die - na jaren aan de weg te hebben getimmerd als deelnemer aan allerlei talentenjachten, een rol in een Elvis musical en zelfs als support act voor de Stones te hebben opgetreden (met z'n band The Sunsets) - eindelijk zijn grote doorbraak beleefde met This Ole House. Er volgden nog een groot aantal hits zoals You Drive Me Crazy, Green Door, Oh Julie en A Rockin' Good Way (die laatste in een duet met mede Welshe zangeres Bonnie Tyler). Daarna was het gedaan met het succes in Nederland, maar hij is tot de jaren negentig singles uit blijven brengen. Toen ik in 2005 langs Top Of The Pops op de BBC zapte, zag ik een grijze rocker Pink coveren met Trouble. Bleek Shakin' Stevens te zijn. Het plaatje deed in Nederland niks, in Engeland haalde het nog een 20ste plaats.

13

Ron Brandsteder - Lieve Bella Beer (1981)
15de plaats, 7 weken Top 40
 

Lieve Bella Beer, 'k wil nooit een ander meer
Jij bent de vrouw waar ik altijd op bouw
Lieve Bella Beer, fijne knuffelbeer
Ik blijf je trouw want ik hou zo van jou

Als je alles al hebt gehad (Bekende Hollywood sterren die liedjes zingen (zie de nrs. 6, 9 en 15)), dan heb je altijd nog de Nederlandse sterren (zie nr. 41) die plaatjes opnemen. Natuurlijk had Ron Brandsteder al een aardige zangcarrière achter de rug door zijn bijdrage aan Bonnie St. Claires Dokter Bernhard. Brandsteder begint op het Goois Lyceum in het cabaret en maakt eerst naam als acteur, later wordt hij pas zanger en weer later presentator en quizmaster. Met Lieve Bella Beer (inclusief bovenstaand tekstfragment) scoort hij z'n grootste solo hit. Met José (zie nr. 3) neemt hij een cover van Leonard Cohen (So Long Marianne) op. Weer later zou Brandsteder nog eens de Top 40 halen dankzij het uit de Honeymoon Quiz afkomstige Maar Engelen Bestaan Niet. Wel een heerlijk fout hoesje.

14

Hepie & Hepie - Ik Lig Op M'n Kussen Stil Te Dromen (Remix) (1989)
9de plaats, 8 weken Top 40
 

Hepie Hiemstra zong met de Wiko's en scoorde in 1978 een hit met Ik Zal Geen Traan Om Je Laten. Desondanks besloot ze samen met nichtje Hepie Uitterdijk-Postma het duo Hepie & Hepie te vormen. Het duo was vervolgens in 1980 verantwoordelijk voor één van de irritantste deuntjes van het decennium: iedereen kon Ik Lig Op M'n Kussen Stil Te Dromen meezingen, of je nou wilde of niet. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het hier wel een cover betrof en dat succes konden Hepie 1 en Hepie 2 de rest van de jaren tachtig niet evenaren; singles als Ik Heb Alleen Nog Maar Die Foto, Jongen, Ik Maak Me Zorgen en De Winter Was Lang haalden niet of nipt de hitlijsten, misschien de reden om het nog eens met een remix van die ene knaller te proberen. Dat bleek te werken. Het hoesje meldt trots '120 Beats Per Minute' en die opgeflufte versie is nog een stukje leuker dan het origineel. Het begint met een storende radio waar vaag de eerste versie te horen is, waarna een vroege housebeat in wordt gezet en Ik Lig Op M'n Kussen Stil Te Dromen in lichtelijk verknipte versie te horen is. Daarmee werd het ruim acht jaar later een nog grotere hit als indertijd. Hepie & Hepie kregen in de jaren negentig nog een keertje ruzie (zie ook nr. 24), maar tegenwoordig schijnt alles weer koek en ei te zijn.

15

Bruce Willis - Under The Boardwalk (1987)
7de plaats, 9 weken Top 40
 

16

Ruud Gullit - Not The Dancing Kind (1984)
11de plaats, 8 weken Top 40
 

Voetballers die een zangcarrière beginnen zijn er gelukkig niet al teveel. Het wil namelijk meestal niet lukken want meer dan een hoog novelty gehalte hebben singles van Willem van Hanegem, Marco van Basten, Johan Cruijff nou ook weer niet. Voor de site KindaMuzik interviewde ik in 2006 Jimmy Tigges, die samen met Paul Groenendijk een boek over voetbalsingles had geschreven. Daarin nog veel meer al dan niet succesvolle singles van voetballers. En voetballers met een beetje smaak zijn al helemaal zeldzaam: de gezamenlijke muziekjournalisten kwamen niet verder dan Björn van der Doelen die een eigen bandje heeft en FC Groningen trainer Ron Jans. Goed, terug naar Ruud Gullit. Die nam in 1984 de single Not The Dancing Kind op. Het nummer haalde net niet de Top 10, maar Gullit had de smaak te pakken. Hij raakte bevriend met de bandleden van Amsterdamse reggaegroep Revelation Time en jamde vervolgens mee op enkele nummers. Als de groep in 1988 de single South Africa opneemt, is Gullit maar wat bereid om de vocalen voor z'n rekening te nemen. In die benefietsingle wordt aandacht gevraagd voor de apartheid in Zuid-Afrika. Het nummer bereikt zelfs een derde plaats.

17

Babe - Tick a Tumps My Heart (1981)
16de plaats, 6 weken Top 40
 

In de jaren zeventig en tachtig had je allereerst Luv', daarna kwamen de Dolly Dots en toen kwam daar ook nog Babe overheen. Wie? Juist. De groep, bij elkaar gezocht door Peter Koelewijn scoort eind jaren zeventig tot begin jaren tachtig een flink aantal hits, maar een Top 10 hit zit er niet in. Daarmee heeft de groep de eer de meeste hits te hebben gehad zónder een Top 10 hit te hebben gescoord. Na de nodige bezettingswisselingen in de beginjaren, wordt in 1981 Marga Bult lid van Babe en wordt er met Tick A Tumps My Heart weer een nét niet Top 10 hit gescoord. In 1986 gaat de groep uit elkaar en een jaar later doet Marga Bult (onder de naam Marcha) namens Nederland mee aan het Eurovisie Songfestival. Ze behaalt zelfs een vijfde plaats (waar 'we' tegenwoordig dolgelukkig mee zouden zijn), maar ook dat nummer raakt in de vergetelheid. Hetzelfde geldt eigenlijk voor Babe, want ook al heeft het trio hit na hit gescoord, ze worden niet meer gedraaid op de radio, die ene klassieker zit er niet bij en zelfs de doorsnee muziekfreak zal titels als Never Marry A Bouzouki Player, My Malaysia, The Drunken Sailor of I'm A Rocking Machine niets meer zeggen.

18

Frank & Mirella - De Verzonken Stad (1981)
4de plaats, 13 weken Top 40
 

Fout kan leuk zijn, maar soms is een plaatje té fout. Daar kwam ik achter toen ik ooit es op het idee kwam om (het door Henny Vrienten (!) geschreven) De Verzonken Stad op de radio te draaien en me toen afvroeg hoe een dergelijke piratenhit het ooit tot een vierde plek in de Top 40 heeft weten te schoppen. Frank & Mirella begonnen in de jaren zeventig (na ontdekt te zijn door Jack Jersey) en scoorden hits met Cher Ami en Verliefd Verloofd Getrouwd, maar Mirella werd in 1981 ontvangen door Marjan, die daarvoor weer had gezongen met Cees (in Cees & Marjan) én Theo (in - verrassend - Theo & Marjan). Het duo zingt dan graag over Griekse eilanden (en verzonken steden) en scoort in de jaren tachtig vele hits met titels als Bella Maria, De Vissers van San Juan, Manuel en Santa Lucia. Het succes wordt in de jaren negentig minder en Frank verslijt vervolgens meer Mirella's dan dat hij nog hits heeft: in 1996 werd Marjan vervangen door Karin, de dochter van zanger (maar bovenal Franks producer en zakelijk manager) Jan Boezeroen. Er gaan geruchten dat Frank inmiddels aan Mirella nr. 4 of 5 toe is.

19

Dennie Christian & Mieke - Zaterdagavond (1985)
25ste plaats, 6 weken Top 40
 

Het is nog een hele zoektocht om anno 2009 aan dit nummers te komen. Ik had erover gelezen, het leek me een perfecte kandidaat voor mijn 80's Onverantwoord hitlijst, maar vervolgens kon ik er niet aan komen. Herhaaldelijk speuren op YouTube leverde in eerste instantie niks op, maar recent vond ik toch een fragment. Opgenomen op het - hoe kan het ook anders - Mega Piraten Festijn. Je moet trouwens niet verbaasd zijn als het aantal hits en tips van Dennie Christian bij elkaar opgeteld tot ver boven de twintig uitkomt, vooral in de jaren zeventig en tachtig scoorden zijn singles (Guust Flater en de Marsipulami, Het Slorklied, Rosamunde) erg goed. De laatste jaren is Christian niet meer in de hitlijsten terug te vinden, maar hij is altijd populair gebleven bij fans van het betere schlagerwerk. Christian zou in de tweede helft van de jaren tachtig veel materiaal met Mieke opnemen zoals Gelukkig Zijn, Kom Maar In M'n Armen Schat en 'n Avond Om Nooit Te Vergeten. Van Miekes solocarrière wordt tegenwoordig weinig vernomen, maar ik vermoed dat ook zij op menig Mega Piraten Festijn terug te vinden is. O pardon, nu ik het YouTube fragment terug kijk, zie ik dat ze inderdaad naast Christian op het podium staat en haar rol met verve vervult.
 

20

Roland Kaiser - Santa Maria (1980)
1ste plaats, 11 weken Top 40
 

In het Verenigd Koninkrijk is een 'Christmas Number One' het hoogst denkbare. Want als je in die periode van gigantische platenverkoop ook nog de bestverkopende bent, dan behoor je tot de heel grote. Hoewel in Nederland ook veruit de meeste platen in november en december worden verkocht, heeft de benaming 'Kerst Nummer 1 hit' nooit echt weerklank gevonden. Maar goed, we gaan er gemakshalve vanuit de Roland Kaiser tot de 'heel grote' behoort. Nog opvallender is dat de echte hausse aan schlagerplaten (Dennie Christian, Peter Maffay, Freddy Breck) eigenlijk in de jaren zeventig lag en dus was Santa Maria eigenlijk een laatste oprisping van het genre. Het origineel van Santa Maria is eigenlijk Italiaans, maar werd - met groot succes - naar het Duits vertaald door Kaiser, met medewerking van Norbert Harmmerschmidt. Op dat moment had hij in Duitsland z'n carrière als autoverkoper al vaarwel kunnen zeggen en zich daarvoor in de plaats omhoog gewerkt als begenadigd schlagerzanger. Maar waar hij in Duitsland voor en na Santa Maria grote hits bleef scoren, is het in Nederland altijd bij dit ene nummer gebleven. Een nummer dat je overigens ook nooit meer op de radio hoort. Neemt niet weg dat Kaiser nog altijd opdraaft bij menig Schlagergala, dat steevast op de Zweite Deutsche Rundfunk wordt uitgezonden.

21

DÖF - Codo (Düse Im Sausestritt) (1983)
1ste plaats, 8 weken Top 40
 

Dit is een leuke! Totaal vergeten tegenwoordig (je hoort 'm zelfs niet meer in themaweken van de jaren tachtig), maar het ding heeft maar liefst drie weken op nr. 1 gestaan in 1983. DÖF staat voor 'Deutsch-Österreichisches Feingefuhl' (of iets dergelijks). Die F had ook kunnen staan voor 'Freundschaft' want de ene helft (Josi Prokopetz en Manfred Tauchen) was Oostenrijks, de andere helft (Annette en Inga Humpe, Annette was zangeres van Neue Deutsche Welle succesgroep Ideal (bekendste hit: Monotonie)) Duits. Codo ging over 'der Heer des Hasses' die de aarde en de liefde zou willen vernietigen. Het was één van de vele Duitstalige hits die begin jaren tachtig de hitlijsten in Nederland haalde: 99 Luftballons van Nena, Dreiklangsdimensionen van Rheingold, Skandal Im Sperrbezirk van de Spider Murphy Gang en Ba-Ba Banküberfall van Die Erste Allgemeine Verunsicherung. Allemaal érg leuke liedjes. Een van de mooiste Neue Deutsche Welle singles (Eisbär van het Zwitserse Grauzone) heeft de Nederlandse Top 40 nooit gehaald. Dat is dan wel weer jammer. Het succes van DÖF was trouwens weer snel voorbij en de groep bracht in 1985 nog één album uit. Toen was van de oorspronkelijke bezetting alleen Manfred Tauchen nog over.
 

22

Richenel - Dance Around The World (1987)
9de plaats, 10 weken Top 40
 

Ken je die nog? Van die 'Nederland, daar zit muziek in' cd's? In Huize Guidje waren die cd's wel voorradig, omdat ze voor een paar gulden gekocht konden worden (bij een andere cd aankoop, dat dan weer wel) en er altijd van die dingen op stonden die niet echt heel erg slecht waren. Dachten we. Indertijd. In Huize Guidje was nauwelijks popmuziek en dus was het behelpen met Kinderen voor Kinderen en deze cd's met daarop 'hits' van G'Race, Tambourine en Anita Meyer. En we hebben het over begin jaren negentig, dus die artiesten waren toen echt al wel over hun hoogtepunt heen. Ook op die cd een keertje: Richenel met Fascination For Your Love. Een of ander zeven minuten durend reuteldeuntje. Bleek ook halverwege jaren tachtig een paar hits te hebben gehad. Die dus geheel aan mij voorbij waren gegaan, maar waarop ik werd geattendeerd door een stel medequizzers: 'wie was ook alweer die halve nicht die zo'n hit had met 'let's dance around the world'? Dat is nog eens écht iets voor die 80's Onverantwoord lijst van jou!' De opmerking 'halve nicht' laat ik voor hun rekening, maar ik wil nog wel zeggen dat ik het liedje uiteindelijk terug vond op de verzamelaar 'Het Beste Uit de Homo 100 - Deel 2' (deel 2! Ook dát nog!). Overigens bereidt Richenel vanuit Italië een comeback voor. Dat u het weet.

23

Falco - Jeanny (1986)
1ste plaats, 13 weken Top 40
 

Du habt ein Lippsticht gekauft und ich hab' es gesehen

Sorry hoor, maar ik kan dus helemaal niks met Falco's Jeanny. Een verschrikkelijk foute plaat die toch elk jaar weer de bovenste regionen van de Top 2000 weet te halen (daarom staat ie ook vrij laag in deze lijst). Misschien komt het door de Nederlandse link (het plaatje werd geproduceerd door Bolland & Bolland), of door het omstreden karakter van het nummer (de clip werd in enkele landen verboden) maar in Nederland smullen we nog steeds van het verhaal over een man die een jong meisje ontvoert. Falco had na Jeanny nog een hit met de remix van Rock Me Amadeus, maar raakte in de vergetelheid. Totdat in 1998 het nieuws kwam dat Johan Hölzel (Falco's echte naam; hij had zich vernoemd naar de Oost-Europese skischansspringer Falko Weissflog) om het leven was gekomen bij een auto-ongeluk in de Dominicaanse Republiek. (Mooie anekdote: toen ooit op 3FM de vraag werd gesteld op welke plaat je ontmaagd was, belde iemand op met het verhaal dat dat op deze plaat was gebeurd. De reactie van de verbouwereerde DJ: 'maar het was wel vrijwíllig?!')

24

Maywood - Late At Night (1980)
1ste plaats, 14 weken Top 40
 

De carrière van de Friese zusjes Doetie en Alie de Vries begon al in de jaren zestig, toen ze optraden onder de naam de Karina's. Later volgden nog groepen als The Lollypops en Colt 45 en daarna gingen ze elk hun eigen gang, als respectievelijk Karen Wood en Alice May. Late At Night, net als José's I Will Follow Him (zie ook nr. 3) geproduceerd door Pim Koopman. Daarna had het duo nog veel hits (Give Me Back My Love, Rio (bijna net zo leuk als Late At Night), Get Away), maar in de tweede helft van de jaren tachtig ging het bergafwaarts. In 1990 volgde nog een optreden op het Eurovisie Songfestival met het liedje Ik Wil Alles Met Je Delen (een 15de plaats, waar we tegenwoordig toch bijzonder trots op zouden zijn). Daarna ging het goed mis en de zusjes Maywood kregen enórme (zelfs slaande) ruzie en volgden er zelfs rechtzaken over wie er wel/niet onder de naam Maywood op mocht treden. Daarmee staat de reünie van deze groep op nr. 3 in de lijst Zeer Onwaarschijnlijke Reünies (achter ABBA en The Smiths), maar misschien dat zij het wél voor 75 miljoen dollar zouden doen (Morrissey weigerde ooit). Jammer, want Late At Night is een plaatje in de categorie 'fout, maar o zo leuk.' (Twee zo vrolijk zingende zussen die ruzie met elkaar hebben gekregen. Ik heb er oprecht problemen mee. Misschien moet Bert van Leeuwen er eens langs gaan in het kader van Het Familiediner.)

25

The Shorts - Comment Ça Va (1983)
1ste plaats, 13 weken Top 40
 

Omdat The Shorts met hun steenkolen Frans tussen de Nederlandstalige tekst heen zaten, gaat de titel 'Grootste Nederlandstalige Hit van de Jaren 80' toch echt naar Benny Neyman. Dat krijg je er nou van met je 'comme çi, comme çi, comme çi, comme ça'. Of zoiets. The Shorts werden aanvankelijk opgericht als De Bliksemafleiders en waren afkomstig uit Leiden. Comment Ça Va was oorspronkelijk in het Engels geschreven, maar werd op aanraden van de platenmaatschappij in een Nederlandstalige versie uitgebracht. Dat levert een wat kromme tekst op, maar de groep had er ook tot buiten de landsgrenzen (er zou ook een Franstalige versie van bestaan) een flinke hit mee - de teller is blijven staan bij vier miljoen verkochte exemplaren. Het album met dezelfde titel (ik vraag me af of dat ooit op cd is verschenen) bereikte de achtste plaats in de Album Top 100. De volgende single Je Suis Tu Es molk het principe van steenkolen Frans nog een beetje verder uit, maar daarna was het (zoals wel vaker met gimmicks) weer net zo snel over met het succes en in 1986 gingen The Shorts uitelkaar. Eind 2007 figureerden de allang volwassen bandleden in de Top 2000 a GoGo en daaruit bleek dat er geen behoefte was aan een reünie. Jammer.
 

26

Koos Alberts - Ik Verscheurde Je Foto (1984)
7de plaats, 11 weken Top 40
 

In een nummer van muziekblad OOR dat rond de eeuwwisseling verscheen, werd gemeld dat het toch een schande is dat André Hazes ooit op één hoop werd gegooid met Koos Alberts en consorten. Eerlijk gezegd vind ik dat Hazes en Alberts best in één adem genoemd mogen worden, want ze zingen allebei Nederlandstalige liedjes met kromme teksten met titels die steevast worden bevatten als 'tranen', 'leven' en 'verlaten'. Koos Alberts was een Jordanees die al jarenlang zong, maar pas in 1984, op 37-jarige leeftijd z'n eerste hit scoorde. Dit werd dan wel meteen een klassieker in het levensliedgenre. Er volgden nog enkele hits, totdat in 1987 Alberts na een auto-ongeluk door een dwarslaesie in een rolstoel belandde. Andere leuke klassiekers uit het oeuvre van de volkszanger zijn er desondanks toch nog bij gekomen, zoals Zijn Het Je Ogen, Eenmaal Kom Jij Terug en Eenmaal In Je Leven. In 2007 werd Alberts opgenomen in de Walk Of Fame in Rotterdam (wel wat pijnlijk voor iemand die niet meer kan lopen). Het hoesje hiernaast is wat merkwaardig, daar staat op dat de tekst van Peter de Wijn en de muziek van Bart van de Post is. Andere bronnen geven als componisten P. Pruysenaere en Joop Sybrands.

27

Milli Vanilli - Girl I'm Gonna Miss You (1989)
1ste plaats, 15 weken Top 40
 

Het meest tragische muziekverhaal van de jaren tachtig: de bij nader inzien toch niet zo echte en door louche producer Frank Farian bedachte groep Milli Vanilli. Girl You Know It's True is de eerste grote hit voor Rob Pilatus en Fab Morvan, maar deze treurige ballad is tegenwoordig het bekendste. En waar gaat het ook alweer mis bij Milli Vanilli? Verblind door hun succes (drie nummer 1 hits in Amerika!) en tegen het advies van Frank Farian ("doe het niet jongens!") in, willen ze hun hitsucces in geld om gaan zetten. Maar ja, wel een probleem als je niet kan zingen. Het 'probleem' wordt opgelost door een band mee te laten draaien, maar als die op het moment suprême blijft hangen ("girl you know it's true-true-true"), valt het Frans/Duitse duo pijnlijk door de mand; er doen toch al geruchten de ronde dat ze hun liedjes niet zelf in hebben gezongen. De in 1990 gewonnen Grammy Award voor 'Beste Nieuwkomer' dient ingeleverd te worden. De carrière van Milli Vanilli is per direct voorbij en de artiesten die de liedjes daadwerkelijk in hebben gezongen, scoren onder de naam The Real Milli Vanilli in 1991 alsnog een hit. Het verhaal van Milli Vanilli wordt (na biopics over Ray Charles, Johnny Cash en Bob Dylan) verfilmd. Dat maakt Pilatus niet meer mee, die overleed in 1998 aan een overdosis. Fab Morvan houdt tegenwoordig lezingen over zijn avonturen met Milli Vanilli.

28

Dutch Boys - Boer Harms (1982)
10de plaats, 9 weken Top 40
 

Sinds enige tijd is er een verzamel-cd op de markt met de titel Boer Zoekt Muziek. Typisch een gevalletje van uitmelken (de woordspeling komt toevallig zo uit); het programma Boer Zoekt Vrouw blijkt mateloos populair en ach, dan wil een cd'tje met toepasselijke muziek ook wel. Daarop werk van Mannenkoor Karrenspoor (Mooi Man, Lekker Op De Trekker), De Aal (Een Barg Die He Un Krul In De Steert), Normaal (Hiekikkowokan) en Ivan Heylen (De Wilde Boerndochtere). Daaruit blijkt trouwens dat ondanks de hedendaagse populariteit van regiopop, de grootste hits toch in de jaren tachtig en begin jaren negentig werden gescoord. Zoals ook dit Boer Harms, bekend van de formatie de Dutch Boys. Het was de grootste hit van de formatie en haalde een tiende plaats in de Top 40, later werk zoals Geert Mien Belgisch Peerd, Heb Jij Mien Zwien Ook Zien en America En Olde Pekela deden het toch beduidend minder. Geen idee of de Dutch Boys nog bestaan, al komt er zo heel af en toe nog wel een nieuwe compilatie cd uit met het oeuvre van de groep. Maar niet getreurd, wie Boer Harms nog eens live wil horen kan tegenwoordig terecht bij Boer Frans. Inderdaad, die uit Boer Zoekt Vrouw.
 

29

Corinne Hermès - Si La Vie Est Cadeau (1983)
19de plaats, 4 weken Top 40
 

Het Eurovisie Songfestival beleefde halverwege jaren tachtig donkere tijden: het festival werd steeds meer een parodie op zichzelf en daar kwamen in de eerste helft van de jaren tachtig ook nog de nodige one hit wonders bij die verder qua populariteit en hitsucces niks voor elkaar kregen. De winnaar van 1981 was Bucks Fizz met Making Your Mind Up, een nr. 1 hit in Nederland en ook de winnares van 1982, de Duitse Nicole had veel succes. Maar in 1983 ging het mis. Toen won namens Luxemburg Corinne Hermès. Wie? Juist. De Franse zangeres - die namens Luxemburg meedeed - won glorieus, maar scoorde er een matige hit mee in heel Europa (ik vraag me trouwens af: is die titel niet grammaticaal fout? Ik had een zesje voor Frans op mijn eindlijst, maar ik maar denken dat het Si La Vie Est Un Cadeau correct is). Het bleek een aankondiging voor een bijzonder matige tijd met nog meer one hit wonders en matige nummers (die stiekem wel lekker mee te blèren waren, dat dan weer wel). Dat meeblèren kon in elk geval niet met dit nummer, dat alle kenmerken had van de meuk waar Céline Dion een decennium later grote successen mee zou hebben. (De Canadese zou in 1988 het festival zelfs winnen, maar dat is een ander verhaal.)
 

30

Herreys - Diggi-Loo Diggi-Ley (1984)
5de plaats, 8 weken Top 40
 

Zoals daar waren: de Herreys. De drie Zweedse (en Mormoonse) broertjes Richard, Louis en Per deden het jaar nadat Corinne Hermès had gewonnen mee en wonnen met het altijd gezellige en zo lekker makkelijk meezingbare Diggi-Loo Diggi-Ley. Wat dan weer over iemand schijnt te gaan die een paar gouden schoenen vindt (en o zo leuk, ze traden op in gouden schoenen), waarmee elk obstakel overwonnen kan worden. Opnieuw geen hoogtepunt op het hitvlak (ook de Engelse versie met de treffende titel 'Golden Shoes' deed niet zoveel en behalve in thuisland Zweden haalde het enkel in Nederland de Top 10) en de Herreys gingen alweer snel uit elkaar. Diggi-Loo Diggi-Ley scoort nog altijd hoog in de lijst met slechtste Songfestivalwinnaars (of slechtste Songfestivalliedjes period) ooit. Opvallend trouwens dat Alice & Battiato, de Italiaanse inzending die als vijfde eindigde, een flinke Europese hit had met hun I Treni Di Tozeur. Nederland eindigde in 1984 als dertiende (zie nr. 33). Wie geïnteresseerd is, Richard Herrey bracht wel februari 2006 zijn eerste solo-album uit.

31

Sandra Kim - J'aime La Vie (1986)
4de plaats, 9 weken Top 40
 

Zoals ik plagerig placht te zeggen (en waarmee ik altijd wel iemand gepikeerd krijg): het is wel weer typisch Belgisch dat ze het Songfestival enkel wisten te winnen toen ze een kindsterretje inzetten. Sandra Kim heette eigenlijk Sandra Caldarone en om (niet zo) onduidelijke redenen had haar manager gelogen over haar leeftijd. Ze was niet 15 jaar oud (wat was opgegeven), maar pas 13 jaar oud. Het was de verzamelde pers ook al opgevallen dat ze wel heel erg gek op ijsjes was (blijkbaar is dat iets meer voor dertien dan voor vijftienjarigen). Het maakte niet uit; Europa viel en masse voor Sandra Kims lieve liedje waarin ze zingt van het leven te houden en de eerste overwinning voor België op het Songfestival was een feit. Het leverde de zangeres echter geen succesvolle muzikale carrière op. Het bleef bij die hit en vooruit, in 1997 haalde ze in Nederland nog de tipparade met een duet met Frank Galan. Ook opvallend trouwens, hoe het meestal de Waalse inzendingen zijn die het wel goed doen op het Songfestival. In 2003 werd het Waalse Urban Trad. zelfs nog tweede. Vlaanderen valt meestal meedogenloos door de mand met deelnemers als Clouseau, Barbara Dex en Kate Ryan.

32

Frizzle Sizzle - Alles Heeft Een Ritme (1986)
21ste plaats, 5 weken Top 40
 

In het jaar dat België Sandra Kim afvaardigde, stuurde Nederland de Spice Girls avant la lettre in. Hoewel, het was gewoon Frizzle Sizzle. De zusjes Laura en Karin Vlasblom en Mandy Huydts en Marjon Keller richtten hun groepje op nadat ze samen hadden gezongen bij het Kinderen Voor Kinderen koor. Mateloos populair in Nederland in die tijd (hoewel deze single vreemd genoeg pas de eerste hit voor het kwartet was), maar dat hoeft bij het Songfestival helemaal niet automatisch een garantie tot succes te zijn. Het Nederlandse vijftal was gestyled in lompenkleren (toen heel hip) met blote voeten (knipoog naar Sandie Shaw?) en de meiden zelf vonden het vooral sneu hoe uiteindelijke winnares Sandra Kim was toegetakeld, in haar nette jasje met roze vlinderdasje en grote oorbellen. Frizzle Sizzle werd op het Songfestival dertiende (een jaar later zou Nederland zich sterk revancheren met een vijfde plaats voor Marga Bults Recht Op In De Wind, maar die kent niemand meer). De carrière van Frizzle Sizzle zou nog enkele jaren voortduren met een paar bescheiden Top 40 hits en als klap op de vuurpijl een samen met Jack van Gelder gezongen voetbalsingle; tegenwoordig een echte curiositeit.

33

Maribelle - Ik Hou Van Jou (1984)
33ste plaats, 3 weken Top 40
 

Hoe een onsuccesvol Songfestivalliedje om de een of andere reden toch is blijven hangen. Toen vanwege het vijftigjarig bestaan van het Songfestival twee dubbel-cd's met hoogtepunten werden samengesteld, werd ook dit nummer gekozen en zowel Gordon als Roxanne namen covers op van het nummer. En toch kwam het liedje indertijd niet verder dan een gedeelde dertiende plaats. De Volendamse had nochtans in de week voor het festival alle deelnemers vergast op gerookte paling, maar ook dat mocht niet helpen. Zo'n tien jaar eerder was Maribelle (echte naam: Mariad Lidwina Kwakman) nog bijna zangeres bij BZN geworden, want ze was nog even in beeld als nieuwe bandlid - uiteindelijk koos de band voor Anny Schilder. In 1981 had ze al meegedaan aan het Nationaal Songfestival met Marionette, maar Nederland stuurde toen liever Linda Williams met Het Is Een Wonder (zij was indertijd succesvoller geweest met een negende plaats). Maar waarom flopte Maribelle's optreden dan? Het zou met de kleding te maken kunnen hebben gehad want de jurk van de zangeres was nogal 'opvallend.' Of, zoals een bevriende Songfestivalfan het omschreef: 'ze zag eruit als een enorme kersenbonbon!'

34

Gerard Joling - Shangri La (1988)
20ste plaats, 6 weken Top 40
 

Je zou het bijna vergeten, maar ook Gerard Joling is ooit begonnen als winnaar in een soort Idols verkiezing avant la lettre. Goed, het ging er iets zachtzinniger aan toe dan bij die jury met Jerney Kaagman. En - belangrijker nog - hij heeft er wél een succesvolle carrière aan overgehouden (zie ook Georgie Davis), al moesten daar na de eeuwwisseling een ode aan Pim Fortuyn, een televisieshow met Gordon en een duet met de al overleden André Hazes aan te pas komen. Na de hit Ticket To The Tropics volgde in 1988 al snel het verzoek of Gerard Joling namens Nederland aan het Eurovisie Songfestival mee wilde doen. En zo geschiedde, met de bijdrage Shangri-La. Niets werd aan het toeval overgelaten; Joling kon hoog uithalen en daarom zou het nummer eindigen met een hoge noot als spectaculair slot. Het verhaal gaat dat de zanger een dag van tevoren echter nog even naar Nederland vloog voor een schnabbel en een verkoudheidje opliep. Eenmaal op het podium in een smetteloos wit pak (Joling zou later verklaren dat ie zich nauwelijks durfde te bewegen omdat anders de grime op het pak zou komen) durfde hij geen laatste hoge noot te zingen: een negende plaats als gevolg. In dat licht bezien is het niet zo gek dat Joling voor deelname met de Toppers op het Songfestival 2009 bedankte.

35

Angelique - Een Beetje Geld Voor Een Beetje Liefde (1982)
2de plaats, 9 weken Top 40
 

Wat is er nog een paar stukjes erger dan een Songfestivalinzending die niet eens weet te winnen? Een Songfestivalinzending die geparodieerd wordt! Als laatste in ons blokje Songfestivalmeuk een soort van 'spin off': de zangeres Angelique (ooit begonnen bij de groep The Chico's) was in 1982 zo opportunistisch om de Duitse winnares Nicole goed te grazen te nemen en de Nederlands-Duitse verhouding - zo'n acht jaar na de verloren WK finale - weer es goed op scherp te zetten. Want waarom ga je het o zo vredelievende, door Mr. Songfestival Ralph Siegel gecomponeerde Een Beetje Geld Voor Een Beetje Liefde verbasteren tot een suggestief nummer over prostitutie? Nicole was naar verluidt in tranen en de krantenkoppen in Bild waren veelzeggend 'Waarom Doet Men Mij Dit Aan?' (vrij vertaald uit het Duits). En dat terwijl het allemaal was begonnen als grap. De b-kant heette trouwens Vader Wat Klotsen Je Ballen, een walsje. Een volgende single, onder de naam Angelique en Haar Geilie Vriendinnen, was geen succes. Een les waar we later nog op terugkomen: een gimmick is vaak niet meer dan één hit lang leuk.

36

Bucks Fizz - The Land Of Make Believe (1982)
1ste plaats, 9 weken Top 40
 

Kijk eens aan, een heus politiek verantwoord nummertje. O, dacht jij dan dat dit vrolijke deuntje van Bucks Fizz gewoon een euh... 'vrolijk deuntje' was? Neej hoor. De Songfestivalwinnaars uit 1982 hadden het bij het 'land of make believe' over het Engeland onder Margaret Thatcher en dat was duidelijk geen lofzang. Nu kan je tientallen cd's vullen met protestsongs tegen Thatcher uit de jaren tachtig, maar dat ook Bucks Fizz het zou doen, mag wel een verrassing heten. Om de credibility nog groter te maken: het nummer werd medegecomponeerd door jaren zeventig rockmastodont en King Crimson bandlid Peter Sinfield (hij zou later ook nog de tekst van Think Twice voor Celine Dion schrijven). Ik denk dat veel mensen indertijd niet door hadden dat het nummer een verholen kritiek op de Iron Lady was, waardoor het met gemak een eerste plaats kon bereiken buiten het eigen land. Het was de laatste grote hit voor het viertal in Europa, maar Bucks Fizz bestaat nog steeds; ook al is er nog maar één origineel bandlid (dat wil zeggen: toen de groep het Songfestival in 1981 won) over en dat is Bobby Gee (en nee, géén idee wie dat op dit hoesje is).

37

BZN - Just An Illusion (1983)
3de plaats, 9 weken Top 40
 

Het grenst aan het ongelofelijke als je bedenkt hoe BZN in de jaren tachtig met de regelmaat van de klok (of de kalender) hits wist te scoren: elk jaar eentje in het voorjaar én eentje in het najaar. Zeg ik 'in de jaren tachtig?' Nee, ook al in de seventies en tot in de negentiger jaren aan toe. Een niet geringe prestatie van Volendams belangrijkste muzikale exportprodukt. Van al die singles is het merendeel vergeten, slechts een paar genieten cultsucces (Yeppa Yeppa), een enkele is uitgegroeid tot klassieker (Mon Amour) en een paar andere zijn iets minder bekend. Waaronder liedjes als The Old Calahan of dit Just An Illusion. De liedjes werden steevast ondersteund door films met optredens op exotische lokaties (BZN In Bagdad!). Het grappige is dat tot het uiteenvallen van BZN in 2007, de Top 2000 slechts twee BZN liedjes kende: Mon Amour ergens in de bovenste regionen en dit Just An Illusion in de middenmoot. Het is terecht, het is een lekker, catchy deuntje, ja bijna een 'guilty pleasure,' iets dat je stiekem best leuk vindt, als je het op de radio hoort. Al hoor je het ook daar nog nauwelijks. Onterecht natuurlijk.

38

James Last - Biscaya (1982)
5de plaats, 10 weken Top 40
 

De instrumentale hits uit de jaren tachtig: Berdien Stenberg met Rondo Russo, Robert Strating met Maladie d'Amour (een woordspeling, het staat ook wel bekend als de tune van Medisch Centrum West) en Tol & Tol met Eleni. Om het aantal beperkt te houden in deze 'hitlijst', slechts aandacht voor James Last of, om met Van Kooten & De Bie te spreken, James Overlast. Het is opvallend dat iemand als James Last (echte naam: Hansi Last) pas zo laat z'n grootste hits heeft gescoord. Hij was toch al sinds z'n kindertijd met muziek bezig en de eerste LP, Die Gab's Nur Einmal, stamt al uit 1963. In 1979 was het dan uiteindelijk raak met Einsamer Hirte, een samenwerking met panfluitist Gheorghe Zamfir, na Biscaya was het ook weer even snel over met het succes. Althans, qua singles. De lijst albums is eindeloos en bevat misschien wel meer dan honderd titels. Een kleine greep uit het oeuvre: The Non Stop Dancing Sound Of The 80's, Alles Hat Ein Ende Nur Die Wurst Hat Zwei (briljant), James Last Spielt Andrew Lloyd Webber, James Last Plays ABBA, James Last In Holland 1, James Last In Holland 2 en (verrassend) James Last In Holland 3. Ook staat een duettenalbum met Berdien Stenberg, onder de noemer Flute Fiesta, op de discografie. De man is 'still going strong': deels vanuit Florida en deels vanuit Duitsland.

39

Stars On 45 - Stars On 45 (1981)
1ste plaats, 13 weken Top 40
 

Leuke quizvraag: 'wat zijn de enige twee Nederlandse acts die bovenaan de Amerikaanse Billboard Hot 100 hebben gestaan?' Shocking Blue, die eerste, die weet iedereen meestal wel. De tweede wordt een stuk lastiger. Golden Earring met Radar Love? Of anders Twilight Zone? Vreemd genoeg is Radar Love nooit hoger gekomen dan een dertiende plaats en Twilight Zone haalde net de Top 10. Het goede antwoord is Stars On 45. Een slimme marketingstunt en vanwege het succes de instigator voor menig andere hitmedley (zie nrs. 40, 41, 42 en 43). Met dank aan producer Jaap Eggermont, die op verzoek van Willem van Kooten een medley samenstelde met Venus van Shocking Blue, een hele trits door sessiemuzikanten nauwkeurig nagespeelde Beatles hits en met de alomtegenwoordige Jody Pijper als zangeres van de tussenliggende refreinen. En dit alles ondersteund door een discobeat. Het origineel (met als titel 'Let's Do It In The 80's') duurde zelfs elf minuten, dus een ingekorte 7" versie was noodzakelijk. Dat werd deze single met achtereenvolgens Venus, Sugar, Sugar, No Reply, I'll Be Back, Drive My Car, Do You Want To Know A Secret, We Can Work It Out, I Should Have Known Better, Nowhere Man en You're Going To Lose That Girl. Nummer 1 in Amerika. Er zouden nog een paar medleys volgen, de bekendste als de Star Sisters met liedjes uit de jaren dertig en veertig, maar het succes werd wel steeds minder.

40

Lobo - The Caribbean Disco Show (1981)
2de plaats, 11 weken Top 40
 

Je had het misschien al gemerkt, maar we zijn inmiddels in de medley-hoek aanbeland. Imrich Lobo (niet te verwarren met de Amerikaanse singer-songwriter met dezelfde naam die begin jaren zeventig een hit had met Me And You And A Dog Named Boo) droeg in 1981 zijn steentje bij met een medley met zomerse liedjes als The Banana Boat Song (Day-O), Island In The Sun en Angelina (als ik de aankondiging 'these are songs everybody knows' moet geloven zijn het allemaal heel bekende liedjes, maar ik ken lang niet alles). En dat dan weer onder de naam The Caribbean Disco Show. Het was dé zomerhit van 1981, of in elk geval de meest zomerse. Na deze single volgden nog een paar medleys, maar zoals altijd waren die minder succesvol; Lobo's Gospel Show haalde nog wel de 27ste plaats in de Top 40 (het zal ook bedoeld zijn als kerstsingle), The Soca Calypso Party bleef juni 1982 toch echt in de Tipparade steken. Het succes van The Caribbean Disco Show bleef echter niet beperkt tot Nederland, ook in Engeland bereikte de medley de tweede plek in de Top 40. Als ik de verhalen op internet moet geloven, is hij tegenwoordig vooral actief als leraar op een middelbare school.

41

Rubberen Robbie - De Nederlandse Sterre Die Strale Overal (1981)
1ste plaats, 10 weken Top 40
 

Wie naar Rubberen Robbie in het Hitdossier zoekt, wordt doorverwezen naar Catapult, de naam van de bedenkers die onder allerlei pseudoniemen menig (novelty-)hit uit wisten te brengen. En dat terwijl Catapult eigenlijk begon als  glamrockband (denk aan een kruising tussen Gary Glitter en The Sweet), maar de muzikanten gaandeweg ontdekten dat acts als de Monotones (Mono), Irene Moors & de Smurfen (ja, ook dat is Catapult) en Ome Henk (Op De Camping) een aardige aanvulling op het inkomen vormden. Onder de naam Rubberen Robbie (een parodie op de (geweldige) Waalse punkparodist Plastic Bertrand) kwam ook dit collectief met een eigen medley. En hoorde de toeschouwer achtereenvolgens de aankondiging 'De Nederlandse sterre die strale overal / maar de teksten zijn we wel een beetje kwijt' en daarna menig Nederlandstalige klassieker in parodievorm voorbijkomen. Wij noteren: Ritme Van De Regen,  Brigitte Bardot,  Dinge Dong, Waarom Heb Jij Mij Laten Staan?, Katinka, Sophietje, 'n Beetje, Huilen Is Voor Jou Te Laat, Ik Ben Gelukkig Zonder Jou, Pappie Loop Toch Niet Zo Snel, Rozen Voor Sandra, Wij Zijn Twee Eenzame Cowboys, Brandend Zand, Ik Krijg Een Heel Apart Gevoel Van Binnen, Ik Sta Op Wacht, Zorg Dat Je Erbij Komt en Bij De Marine.

42

Saskia & Serge - The Country Disco Train (1984)
14de plaats, 5 weken Top 40
 

Eigenlijk heten Saskia & Serge Trudy van den Berg en Ruud Schaap, maar met zulke namen kan je natuurlijk nooit op een geloofwaardige manier countrymuziek maken, laat staan een internationale carrière opbouwen. In de jaren zeventig hadden Saskia & Serge al flinke hits gehad en het was toch drie jaar nadat de grootste medley-hits de Top 40 hadden geteisterd, maar toch deed het duo de hype nog eens dunnetjes over met een eigen medley: The Country Disco Train. Een slimme (en succesvolle) zet om country met een discobeat te mixen. Net zoals met Lobo herken ik niet alles, maar Some Broken Hearts Never Mend (zie nr. 9), Thank God I'm A Country Boy, Jambalaya en (Take Me Home) Country Roads haal ik er met gemak uit. Je kan wel lachen om Saskia & Serge en hits als 't Spinnewiel, Zomer In Zeeland en Don't Tell Me Stories, maar ze zijn wel de eerste Nederlandse groep geweest die in de Grand Ole Opry (hét mekka van countrymuzikanten in, inderdaad, Nashville) hebben opgetreden. Dat was in 1978, zes jaar voor deze hit en het is de vraag of de countrypuristen deze hit zouden hebben gewaardeerd. En trouwens, zou je hier heel goed op kunnen linedancen? Ik geloof niet dat ik het wil weten.

43

Edelweiss - Bring Me Edelweiss (1989)
3de plaats, 11 weken Top 40
 

'So if you really love me, bring me edelweiss.' ABBA's jaren zeventig hit S.O.S. werd zorgvuldig verbouwd in deze après ski hit avan la lettre (alweer uit 1989), gecombineerd met de nodige (slechte) raps, samples en scratches. En koeienbellen en gejodel, uiteraard. Meer muziek moest het ontgelden, maar het zijn maar korte fragmentjes (That's The Way I Like It, Last Night A DJ Saved My Life). Het lijkt er sterk op dat Edelweiss (bestaande uit Oostenrijkers met fijne namen als Martin Gletschermayer, Walter Werzowa en Markus Moser) zich heeft laten inspireren door M/A/R/R/S' Pump Up The Volume van enkele jaren daarvoor en daar deze 'parodie' op heeft gemaakt. Edelweiss zou begin jaren negentig nog een hit scoren met Starship Edelweiss (in het Duits: Raumschiff Edelweiss) dat we gemakshalve tot de eurohouse mogen rekenen. Het clipje op Joetjoep (vol met foute Duitse (Oostenrijkse?) humor. Ik hoop dat de '12" Extended Tourist Version' die daar ook wordt aangeboden een grapje is, maar ben bang van niet) raad ik ten sterkste af. Nee echt, níet kijken. Op de 12" (o god, hij bestaat écht) staat trouwens nog een nummer met de titel Schnaps Bonus. De componisten van ABBA hoeven zich geen zorgen te maken; ze staan netjes gecredit als de originele componisten.

44

Nana Mouskouri - Only Love (1985)
1ste plaats, 11 weken Top 40
 

Volgens Leo Blokhuis is Nana Mouskouri zo'n beetje de enige zangeres die 'mag' in gereformeerde kringen. Althans, zo beweert hij in z'n boek Grijsgedraaid. Nana Mouskouri heeft heel veel fans, ook buiten gereformeerde kringen, en die zullen dan ook blij verrast zijn geweest toen ze halverwege jaren tachtig, toch in de nadagen van haar carrière, ineens een nr. 1 hit scoorde met dit themanummer uit de televisieserie Mistral's Daughter. Ook is het de zangeres die een cd-box met zo'n 643 songs op haar naam heeft staan en in heel veel verschillende talen haar nummers bij elkaar heeft gekraaid (ooit trof ik tijdens mijn werk als muziekbibliothecaris een klant die gepikeerd vroeg waarom we geen cd's met haar Duitstalige werk hadden want 'dat is haar beste werk'). Ik zeg hier expres 'gekraaid' want wie haar - tijdens haar afscheidstournee in 2007 -  heeft op zien treden bij Mooi Weer De Leeuw en hoorde hoe Only Love werd 'gezongen,' zal toch moeten beamen dat er geen betere benaming voor was. De diehard fans op de eerste rij keken liefdevol toe, maar zullen toch ook moeten erkennen dat het niet om aan te horen was. Paul de Leeuw riep na afloop geschokt: 'is ze nu eindelijk weg? Godsallemachtig, wat was dát vals.' Waarmee ze per direct haar enige nr. 1 hit nog verder degradeerde tot een niet meer aan te horen draak. 

45

Renée & Renato - Save Your Love (1983)
1ste plaats, 8 weken Top 40
 

De minst succesvolle nr. 1 hit aller tijden? Dat is sinds maart 2007 Theo Maassen's Lauwe Pis (Jack Spijkerman had enkele jaren daarvoor nog een mislukte poging gedaan met One Day Fly) met zes weken Top 40, waarvan twee weken op nr. 1. Daarvoor was die titel al zo'n slordige 26 jaar in handen van dit Britse novelty duo dat een hit had met die Italiaans klinkende deuntje waar volgens de makers zelf gewoon behoefte aan was in een tijd van moderne muziek met drumcomputers, synthesizers en harde gitaren. Jaja. Het duo, bestaande uit de Italiaan Renato Pagliari en de Britse Hilary Lester was alweer uit elkaar toen het plaatje de bovenste regionen van de internationale hitlijsten had bereikt (Renato draaft nog geregeld op als een typisch voorbeeld van een one hit wonder), zodat ene Val Penny haar deel playblackte in de videoclip. Het wekt geen verbazing dat er geen opvolger meer kwam. Een Nederlandse vertaling wel; Willeke en Willy Alberti maakten er een prachtige draak van die elk jaar op vaderdag op de radio gedraaid kan worden: Niemand Laat Z'n Eigen Kind Alleen. Klassieker.

46

Mireille Mathieu & Patrick Duffy - Together We're Strong (1983)
5de plaats, 8 weken Top 40
 

Mireille Mathieu schijnt - met meer dan honderdvijftig miljoen exemplaren - één van de best verkopende Franse zangeressen ooit te zijn, bracht stapels LP's en cd's in negen verschillende talen uit (en kan daarmee ook wel de Franse Nana Mouskouri genoemd worden). Het totale aantal opgenomen liedjes overstijgt inmiddels de twaalfhonderd exemplaren. Dallas ster Patrick Duffy besloot in de jaren tachtig (in navolging van andere Amerikaanse sterren als Telly Savales en Don Johnson) ook een single op te nemen. Het zoetsappige duet - overigens mede geschreven door Mr. Songfestival Ralph Siegel - met bloedserieus bedoelde teksten als 'When we're together, even a cold december feels like the middle of may' werkte nogal op de lachspieren. Brigitte Kaandorp en Herman Finkers namen er in 1990 een nóg meliger (en voor de verandering niet bloedserieus bedoelde) cover van op, waarbij bovenstaande zin werd vervangen door het dubbelzinnige 'Als wij bij elkaar zijn, past zelfs de grootste sleutel op het kleinste slot.'  Die versie kwam niet verder dan de achtste plaats in de Top 40, maar is tegenwoordig nog wél jaarlijks terug te vinden in de bovenste helft van de Top 2000.

47

Lio - Amoureux Solitaires (1981)
3de plaats, 12 weken Top 40
 

Een zomerhit is het niet eens geweest (het ding kwam in de Top 40 binnen in januari 1981), maar om de een of andere reden hangt om dit lullige deuntje (veel terug te vinden op de gemiddelde goedkopere hitverzamelaar) een zweem van 'zomer.' Zal komen door het Belgische kindsterretje (alweer, ik verzin het echt niet, zie ook nr. 31). Hoewel, ze is al 17 jaar als de in Portugal geboren maar in Anderlecht woonachtige Wanda de Vasconcelos, als zangeres van Lio een flinke hit heeft met dit Amoureux Solitaires. 'Dis-moi que tu m'aimes' is de vrolijke ondertitel. Later in de jaren tachtig gaat het minder voorspoedig met de zangcarrière van de zangeres Lio. Ze brengt onder de naam Wanda (Lio was ook eigenlijk de naam van de volledige groep) nog wat albums uit, wordt mode-ontwerpster, zingt zelfs een duet met Nana Mouskouri (maar om heel eerlijk te zijn, wie heeft dat níet gedaan), treedt rond 2000 nog een paar keer op in Parijs en brengt tegenwoordig nog heel af en toe een album uit. Ze schijnt maar liefst vijf kinderen te hebben, dus wellicht druk genoeg om die groot te brengen. De roddelpers meldt dat ze al in 1999 is gescheiden van haar man.

48

Kim Wilde - The Touch (1985)
20ste plaats, 6 weken Top 40
 

Natuurlijk is Wilde Kim helemaal niet fout (Samantha Fox en Sabrina zijn veel erger, maar we wisten wel dat die bagger gefabriceerd hadden). Hits als Kids In America, View From A Bridge en Four Letter Word zijn bijzonder stijlvolle jaren tachtig hits die het nog altijd goed doen op de radio. En met een beetje fantasie is een synthetische ballad als Cambodia ook best aardig. Maar halverwege jaren tachtig ging ook Wilde de fout in en maakte enkele LP's met inwisselbare Hi NRG dance muziek. Indertijd zal het heel futuristisch geklonken hebben (het werd uitgeroepen tot Alarmschijf), maar naar de huidige maatstaven maakte ze zich er nogal belachelijk mee. Het imago wordt op de wikipedia omschreven als 'a Barbarella-inspired sci-fi goddess.' Dat mocht ze willen. Bijbehorend album Teases & Dares is volledig vergeten en op de diverse Kim Wilde verzamelaars die door de jaren heen zijn verschenen, is deze periode altijd vakkundig 'weggegumd'; er staan alleen hits op uit de beginjaren en de chronologie gaat weer vrolijk verder met de Supremes cover You Keep Me Hangin' On uit 1987. Overigens maakte de zangeres in 2003 nog een glorieuze comeback met de met Nena gezongen nummer 1 hit Anywhere, Anyplace, Anytime. En anders kan ze altijd nog terugvallen op haar carrière als schrijfster van tuinboeken.

49

Stéphanie - Ouragan/Irresistible (1986)
31ste plaats, 4 weken Top 40
 

Irresistible, irreversible,
I can't fight the temptation...
Irresistible, irresponsible,
Irregardless of reason

Op de tekst is niks af te dingen; die is net zo lichtvoetig als bij elk ander Italo disco plaatje uit de jaren tachtig. Het verandert als de single in wordt gezongen door prinses Stéphanie van Monaco. Ook voor de videoclip werd kosten noch moeite gespaard; die werd opgenomen op Mauritius, met spectaculair ogende scènes met veel vuur, watervallen en een helikopter (het is na te kijken op Joetjoep en let op hoe ze in sommige scènes heel erg als 'the girl next door' probeert te ogen). Van de single werden wereldwijd vijf miljoen exemplaren verkocht en van het album Besoin ook nog eens 2,5 miljoen (in Nederland was ze overigens veel minder succesvol). Dat de single toch in de vergetelheid raakte, kwam misschien doordat het vijf jaar duurde voor prinses Stéphanie met de opvolger, de single Winds Of Change, kwam. Een regelrechte flop. De Monegaskische prinses zong naar verluidt nog wel mee op de Michael Jackson hit In The Closet, van het uit 1992 stammende album Dangerous. Maar wel onder het pseudoniem 'Mystery Girl.'

50

Anya - Moscow Nights (1986)
8ste plaats, 7 weken Top 40
 

Een vreemd verhaal, die grote hit Nikita van Elton John. De verwarring kwam vooral door het bijbehorende clipje, waarin Elton John geregeld probeert het ijzeren gordijn voorbij te rijden, maar elke keer de toegang geweigerd ziet worden door een vrouw met de naam Nikita. (Een vrouw met een snor volgens mij, maar dat terzijde.) Het is des te opvallender omdat Nikita een jongensnaam is (Nikita Chroestsjov, bijvoorbeeld). Was het toch iets te progressief en liberaal om Elton John te doen verlangen naar een man? En dat in de jaren tachtig, met acts als Soft Cell, Boystown Gang, Bronski Beat, Frankie Goes To Hollywood en de Pet Shop Boys die ook niks aan duidelijkheid te wensen over lieten? Of wist Elton John gewoon niet dat Nikita een jongensnaam is? Niettemin kreeg de dame uit de videoclip de gelegenheid om een eigen liedje op te nemen en dat werd de traditional Moscow Nights, uitgebracht op Johns eigen Rocket platenlabel. (Dat dit werd uitgebracht onder de naam Anya en niet Nikita, maakt een en ander ook niet bepaald duidelijker.) Het novelty plaatje werd vrijwel nergens een hit, maar bereikte in Nederland een achtste plaats in de Top 40. Het is echter nooit officieel op cd verschenen en van de Engelse zangeres/actrice is op muziekgebied niks meer vernomen.